هرآنچه پیرامون روغن ولک باید بدانیم!

روغن ولک بصورت استاندارد حاوی ۸۰ درصد پارافین و ۱۸ درصد آب و ۲ درصد امولسیفایر می‌باشد. بوی پارافین تقریبا شبیه پارافین جامد (شمع) است، برخی سازندگان متاسفانه برای سودجویی بیشتر از گازوئیل جوشانده با اسیدسولفوریک اشباع شده به‌عنوان پارافین استفاده می‌کنند که بوی گازوئیل روغن ولک ناشی از این است. برخی سازندگان از موادی بوگیر (اسانس های خاص) استفاده می‌کنند که این بو از روغن ولک متصاعد نشود.

 محدوده نقطه اشتعال روغن ولک با کیفیت ۱۹۰-۲۱۰ سانتی گراد است.

نقطه انجماد روغن ولک با کیفیت، حداکثر ۵- درجه میباشد.

درجه سولفوناسیون روغن با کیفیت بالای ۹۲ درصد است.

از یک دهه پیش، به دلیل افزایش نسبی دما در طول فصل پاییز و زمستان، نیاز سرمایی درختان پسته، مخصوصا رقم اکبری به میزان لازم تامین نمیگردد. بنابراین مصرف روغن ولک توصیه میگردد تا بتوانند هورمون بازدارنده رشد را از بین برده و در بهار به خوبی سبز شوند.

کاربرد غلظت های بالای روغن ولک (بالای ۳۰ در هزار) جهت تامین نیاز سرمایی پسته به طور متوالی دارای اثرات منفی به شرح ذیل می باشد:

خشکیدگی سرشاخه- خروج شیره آوندی از محل طوقه

ایجاد شاخه های نا به جا و تنه جوش و کاهش رشد درخت

نکات مهم در استفاده از روعن ولک:

روغن ولک نبایستی با قارچ‌کش کاپتان، سموم گوگردی مثل سولفور، آبامکتین اختلاط گردد.

زمانی که دمای هوا بیش از ۳۰ درجه سانتی گراد است از پاشش روغن ولک خودداری کنید.

برای یک درخت به ارتفاع ۶ متر حد اقل ۱۵ لیتر محلول روغن ولک و آب مورد نیاز است.

میزان مصرف روغن ولک در باغات بین ۲۰ تا ۳۰ در هزار میباشد.

سمپاشی زمستانه باید قبل از غنچه دهی انجام گیرد.

سمپاشی زمستانه ۴۸ ساعت قبل از یخبندان و یا ۴۸ ساعت بعد از یخبندان انجام شود.

میوه های هسته دار و نیز مرکبات تا اندازه ای نسبت به روغن حساس هستند.

درصورت نیاز به اختلاط با سموم حشره‌کش نفوذی مثل دورسبان، اتیون، و تخم کنه‌کش آپولو توصیه می‌شود.