دانش کشاورز : سفیدک داخلی انگور

اهمیت

سفیدک داخلی انگور در مناطقی که هوا در فصل رشد گرم ومرطوب باشد شیوع دارد و در مناطقی که در بهار و تابستان باران نمی بارد و در فصل بهار گرما کافی نیست ، محدود است. در سال های اخیر در استان های خراسان شمالی ، رضوی و جنوبی به دلیل شرایط مساعد محیطی این بیماری را گسترش یافته است.

عامل خسارت

عامل بیماری قارچ Plasmopara viticola با تولید میسیلیوم بدون دیواره عرضی به تمام قسمت های سبز اندام های مختلف درخت به ویژه برگها خسارت می زند و لکه های بیماری به رنگ زرد کم رنگ با ظاهری روغنی یا به رنگ زرد تا قهوه ای متمایل به قرمز زاویه دار و محدود به رگبرگ ها تشکیل می شود. 

خسارت اولیه 

آلودگی برگ ها خطرناک ترین منبع آلودگی حبه ها و نیز محل زمستان گذرانی قارچ می باشد .

برگ ها در صورت آلودگی شدید خزان می کنند و این خزان زودرس باعث کاهش میزان ذخیره ی مواد قندی در میوه و نیز کاهش استحکام جوانه های زمستان گذران می باشد.

خسارت ثانویه 

حبه های جوان بسیار به بیماری حساس اند و بعد از آلودگی به رنگ خاکستری در می آیند.

این گونه حبه ها از یک لایه نمدی مرکب از میسیلیوم اسپرانژیوفرواسپورانژ پوشیده می شود گرچه حساسیت حبه های انگور نسبت بیماری با افزایش سن و نزدیک شدن به دوره ی رسیدگی کمتر می شود وجود آلودگی محور خوشه می تواند منجر به آلودگی حبه های مسن خوشه گردد (پوسیدگی قهوه ای بدون اسپور ).حبه های آلوده در مقایسه با حبه های سالم سخت باقی مانده و به تدریج تا مرحله رسیدن نرم می شوند.

حبه های آلوده به آسانی می ریزند و جای آن ها روی دم میوه باقی می ماند در این حالت قسمتی از خوشه یا تمام آن ممکن است ریزش کند.

شناسایی 

 وجود لکه های زرد کم رنگ با ظاهری روغنی و یا زرد مایل به قهوه ای رو یا زیر برگ، اسپور های قارچ به صورت متراکم و سفید با رشد پنبه ای در سطح زیرین برگ ها 

ضخیم و خمیده شدن انتهای سرشاخه های آلوده (سر عصایی ) که در اثر اسپور افشانی ابتدا سفید و سرانجام قهوه ای شده و می خشکد

 علائم مشابهی روی دم برگ ها پیچک ها و گل آذین دیده می شود که اگر در جوانی این اندام ها مورد حمله عامل بیماری قرار گیرند نهایتا قهوه ای شده می خشکند و می افتند.

 حبه های جوان و مسن در ارقام دارای میوه سفید رنگ پس از آلوده شدن خاکستری می شوند و در ارقام دارای میوه سیاه رنگ صورتی می شوند .

پایش و ردیابی :

بازدید های مداوم و هفته ای حداقل دو بار از مناطق با سابقه آلودگی

کنترل دما و طوبت (دمای ۱۱ – ۲۷ درجه و رطوبت ۸۰ درصد) شرایط مناسب شیوع بیماری می باشد.

نکته : ظهور اولین لکه های روی برگ احتمال آلودگی شدید در صورت دمای بالای ۱۱ درجه و رطوبت بالا را هشدار می دهد 

کنترل زراعی  

زهکشی خاک

جمع آوری انهدام و یا زیر خاک کردن برگها استفاده از بقایای گیاهی جهت خوراک دام در پاییز پس از ریزش برگ ها یا اواخر زمستان یا قبل از باز شدن جوانه ها به منظور کاهش تعداد اسپورهای زمستان گذران بسیار ضروری است 

کنترل مکانیکی

هرس و حذف انتهای سرشاخه های آلوده و کاهش منابع آلودگی ( هرس بهتر است در اواخر زمستان یا اوایل بهار انجام شود ) هرس در پاییز خطر سرمازدگی را دارد و توصیه نمی شود .

در مناطقی که سفیدک داخلی انگور به دلیل دوام رطوبت نسبی در بهار شیوع زیادی دارد به منظور تهویه بهتر و خشک نگه داشتن شاخ و برگ ها در صورت امکان درختچه های تاک روی داربست هدایت شوند و هرس انجام شود تا هوا به راحتی در لابه لای اندام های تاک جریان یابد.

کنترل شیمیایی

پیشگیری : فسگارد ۴ در هزار 

مبارزه :

نوبت اول؛ قبل از گلدهی در مناطقی که سابقا بیماری وجود داشته ، قارچ کش اکسی کلرمس ۳ در هزار

نوبت دوم ؛ پس از ریزش گلها و تشکیل میوه با قارچ کش فوزتیل آلومینیوم + تیوفانات متیل 

در صورت تکرار اگر شرایط محیطی برای شیوع بیماری مساعد باشد تکرار نوبت دوم با فاصله ی ۱۰ روز و یا پس از ۱۰ روز دیگر تکرار نوبت اول به صورت موضعی 

نکته ی اصلی : پیش از کاهش دما تا ۱۱ درجه سانتی گراد بلافاصله پس از هرس با قارچ کش های مسی سمپاشی انجام شود که این همان اولین نوبت مبارزه است .